Osteopaat-Haarlem

Niemand vindt het fijn om als een nummer te worden gezien. Niemand vindt het fijn om zijn of haar individualiteit te verliezen en op één hoop te worden gegooid met de grijze massa. Je voelt je hierdoor minder goed begrepen, miskend misschien wel. Opeens heb je veel minder met diegene en voel je je minder verbonden. Want die ander voelt zich immers ook niet verbonden met jou. Totdat we naar de dokter gaan omdat we iets onder de leden hebben. Dan willen we graag dat er iets uitkomt wat heel veel mensen hebben en zijn we blij met een pil, waarvan is onderzocht en bewezen dat die bij de meeste mensen werken. Dan opeens zijn we graag een grijze muis en zijn we blij dat De Dokter weet wat we hebben en en een pilletje voor heeft. Alleen werken die pillen misschien wel voor de grootste groep mensen, maar niet voor iedereen. Of voor iedereen even goed. Dus hoeveel is die kennis dat dat medicijn voor de grootste groep patiënten werkt, voor u als individuele patiënt eigenlijk waard. Zou u n

Kinderosteopathie is in Nederland een sterk onderbelichte oplossing voor tal van klachten bij pasgeborene. Daar waar in de landen om ons heen het vak al een veel steviger basis heeft in de gezondheidszorg, loopt Nederland op dat vlak duidelijk achter. Met name in de zorg rond baby's en kleine kinderen is de focus heel regulier. Dit hoeft op zich niet erg te zijn als de zorg die dekkend zou zijn. Als alle klachten van baby's afdoende op te lossen zouden zijn met wat er regulier voorhanden is zou een vak als kinderosteopathie niet (hoeven) te bestaan. De praktijk is anders. Ik krijg als kinderosteopaat dagelijks ouders en hun pasgeboren wolkje geluk over de vloer in mijn praktijk in Haarlem. Stuk voor stuk met forse darmkrampen, reflux, overmatig huilen, voorkeurshoudingen of slecht slapen. Ik ben ook zelden de eerste stap die ouders nemen. Meestal is de huisarts, consultatiebureau, kinderarts en kinderfysio mij voorgegaan. Doe ik dan iets heel bijzonders? Ja en nee. Het

Ik ben nu, anno 2018, 16 jaar osteopaat in Haarlem en één van de meest gestelde vragen die ik krijg is "met welke klachten moet ik nou naar een osteopaat?". Ik heb een enorme hekel aan die vraag, want ik heb er geen eenvoudig antwoord op. Meestal val ik even stil, stamel ik wat en begin ik de hele lijst aan indicaties af te ratelen: hoofdpijn en migraine, nek/schouderpijn, rugpijn, buikpijn enzovoort, enzovoort. Vaak wil ik er volledigheidshalve de indicaties bij baby's en kinderen aan vastplakken maar tegen die tijd zie ik meestal (terecht) de blik op standje Ja,ja, staan. Tot ik me goed realiseerde dat ik eigenlijk gewoon de verkeerde vraag probeerde te beantwoorden. De juiste vraag is namelijk: "wanneer moet ik met mijn klachten naar de osteopaat". Op die vraag is namelijk een betrekkelijk simpel antwoord. U moet met uw klachten naar de osteopaat als ze niet vanzelf overgaan, andere therapieën niet werken en de arts niets kan vinden. Daarmee wil ik nie