Osteopaat-Haarlem

 Neuro-Glia Balancing, de osteopatische invulling van het bio-psycho-sociaal model wat is osteopathie Osteopathie is een manuele geneeswijze, eind negentiende eeuw, ontwikkeld door de Amerikaan Andrew Taylor Still.  Een kernaspect van osteopathie is dat voor een goed en gezond functionerend lichaam alle lichaamsweefsels hun normale beweeglijkheid moeten hebben. Verliest een structuur zijn beweeglijkheid dan stoort het daarmee zijn eigen doorbloeding of de doorbloeding van een ander orgaan. Ook verandert de informatie en soms functie van de zenuwen in dat gebied. Het weefsel wordt zwakker en is vatbaarder voor ziekte. De therapeutische oplossing die osteopathie biedt is het herstellen van de beweeglijkheid van die lichaamsweefsels. Hierdoor hersteld dat weefsel en daarmee de eventuele storende invloed van dat weefsel op de rest van het lichaam of de totale gezondheid. De basis van osteopathie De basis van de osteopathie is de anatomie (de bouw van het lichaam). In de tijd van Andrew Tay

 De invloed van het seizoen op onze weerstand Inmiddels zitten we in de gevreesde vierde golf van de Corona-pandemie en is het aantal besmettingen, volgens het RIVM , nog nooit zo hoog geweest.  Inmiddels is 84,9% van de 18 plussers en 83% van de 12 plussers gevaccineerd.  Volgens de overheid worden deze besmettingen veroorzaakt doordat niemand zich meer aan de basisregels houdt. Ik weet niet precies op welk onderzoek dit gebaseerd is maar mijn indruk is dat in algemene zin dat wel meevalt. Ja, iedereen is het zat en misschien houden we niet allemaal altijd meer anderhalve meter afstand, maar meestal zijn dat maar korte momenten. Ik weet het niet, maar mijn gevoel voor logica zegt dat er meer aan de hand moet zijn. Accent op vaccinatie We hebben het Hugo de Jonge ontelbare malen horen zeggen: vaccinatie is de enig weg uit de crisis. Nu blijkt dat in deze vierde golf bijna de helft van de mensen in het ziekenhuis volledig gevaccineerd is kun je je afvragen of de vaccins inderdaad voldoe

  Osteopathie bij Long-Covid Nu het perspectief van het einde van de pandemie in zicht lijkt te komen is het tijd om om ons heen te kijken en ons te realiseren wat de gevolgen zijn van Sars Cov-2. En dan bedoel ik niet de sociale of economische gevolgen, nee, ik ben en blijf osteopaat en voel me alleen betrokken bij de persoonlijke drama's die het doormaken van een Covid-19 infectie met zich meebrengt. Veel mensen hebben namelijk nog maanden na de acute fase nog last van benauwdheid (al dan niet bij inspanning), vermoeidheid, cognitieve problemen, emotionele problemen en pijnen.  De revalidatie van deze mensen duurt eveneens maanden onder begeleiding van een multidisciplinair team met de huisarts, fysiotherapeut, ergotherapeut, dieëtist(e) en psycholoog. Al aan het begin van de pandemie miste ik één discipline in dit rijtje en dat is de osteopaat. Elders in deze blog kunt u al een stukje lezen dat ik vorig voorjaar schreef.  Inmiddels zijn wij osteopaten uit onze tweede lockdown en

  Osteopathie: het lichaam functioneert als een eenheid. Osteopathie is een Amerikaanse geneeswijze met een unieke visie op de mens, ziekte en gezondheid maar vooral een unieke visie op hoe die gezondheid te verbeteren valt. Mijn naam is Axel Staps en ik ben sinds 2002 osteopaat te Haarlem . Dat is het jaar dat ik de opleiding osteopathie afrondde na vijf jaar gestudeerd te hebben. Na deze vijf jaar studie heb ik nog een thesis onderzoek gedaan waarna ik het diploma " osteopaat D.O." verkreeg.  Maar eigenlijk studeer ik nog steeds osteopathie. Osteopathie blijft een leven lang een veld van studie en onderzoek en zelfs nu nog, in mijn inmiddels bijna 19 jarige carrière, kom ik nog steeds regelmatige op nieuwe inzichten. In deze blogs verwoordt ik die inzichten op een, hopelijk, begrijpelijke wijze. Osteopathie is gebaseerd op een drietal basisprincipes maar vindt zijn verklaring voor gezondheidsproblematiek in anatomie, fysiologie, neurologie, psychologie en embryologie.  Eén

  Osteopathie draagt bij aan sneller herstel ex-Covid-19 patiënten. Covid-19 is een nieuwe virusstreng in een lijn Corona-virussen die ons al decennia als (wereld) bevolking plagen. Alhoewel de dodelijkheid van het virus statistisch gezien misschien meevalt is Covid-19 een geduchte tegenstander voor ons immuunsysteem en onze gezondheidszorg.  Het is zoals met oorlogsvoering. Als één van de partijen de beschikking krijgt over nieuwe, moderner wapentuig of een geheel nieuwe strategie ontwikkeld is de tegenstander in eerste instantie in het nadeel en zal zijn reactie op deze aanvallen moeten aanpassen.  Of natuurlijk een defensie opbouwen met eveneens nieuwe wapens. Ons immuunsysteem zal zich (mits actief en ongehinderd) aanpassen aan de nieuwe situatie en een immuunrespons ontwikkelen tegen Covid-19. Daarnaast zal een vaccin diegene beschermen die deze immuunrespons niet zelf kunnen ontwikkelen of te kwetsbaar zijn om het ziekteproces te ondergaan. Tot slot zouden medicijnen mensen kunne

 De eenheid van het lichaam als basis van de osteopathie De osteopathie is gebaseerd op drie inzichten die de pijlers vormen van het osteopathisch denken, onderzoeken en handelen. Drie pijlers die ik dagelijks gebruik in mijn praktijk voor osteopathie in Haarlem. Drie pijlers die het basisconcept van de osteopathie vormen en die praktisch terug te vinden zijn in de behandeling. Deze pijlers of basisprincipes zijn dus niet zomaar loze kreten maar vinden concrete implementatie in het klinisch redeneren van de osteopaat. De andere twee basisprincipes zijn dat er een relatie bestaat tussen structuur en functie en dat het lichaam een zelfherstellend vermogen heeft. Over deze twee basisprincipes schrijf ik later een stukje. Deze blog maakt deel uit van een serie waarin ik zal proberen uit te leggen hoe wij als osteopaten kijken naar het lichaam, de patiënt en de mens die ons bezoekt op zoek naar verbetering van zijn klachten. Maar om het behapbaar te houden, begin ik relatief simpel. Wie ben

Niemand vindt het fijn om als een nummer te worden gezien. Niemand vindt het fijn om zijn of haar individualiteit te verliezen en op één hoop te worden gegooid met de grijze massa. Je voelt je hierdoor minder goed begrepen, miskend misschien wel. Opeens heb je veel minder met diegene en voel je je minder verbonden. Want die ander voelt zich immers ook niet verbonden met jou. Totdat we naar de dokter gaan omdat we iets onder de leden hebben. Dan willen we graag dat er iets uitkomt wat heel veel mensen hebben en zijn we blij met een pil, waarvan is onderzocht en bewezen dat die bij de meeste mensen werken. Dan opeens zijn we graag een grijze muis en zijn we blij dat De Dokter weet wat we hebben en en een pilletje voor heeft. Alleen werken die pillen misschien wel voor de grootste groep mensen, maar niet voor iedereen. Of voor iedereen even goed. Dus hoeveel is die kennis dat dat medicijn voor de grootste groep patiënten werkt, voor u als individuele patiënt eigenlijk waard. Zou u n

Kinderosteopathie is in Nederland een sterk onderbelichte oplossing voor tal van klachten bij pasgeborene. Daar waar in de landen om ons heen het vak al een veel steviger basis heeft in de gezondheidszorg, loopt Nederland op dat vlak duidelijk achter. Met name in de zorg rond baby's en kleine kinderen is de focus heel regulier. Dit hoeft op zich niet erg te zijn als de zorg die dekkend zou zijn. Als alle klachten van baby's afdoende op te lossen zouden zijn met wat er regulier voorhanden is zou een vak als kinderosteopathie niet (hoeven) te bestaan. De praktijk is anders. Ik krijg als kinderosteopaat dagelijks ouders en hun pasgeboren wolkje geluk over de vloer in mijn praktijk in Haarlem. Stuk voor stuk met forse darmkrampen, reflux, overmatig huilen, voorkeurshoudingen of slecht slapen. Ik ben ook zelden de eerste stap die ouders nemen. Meestal is de huisarts, consultatiebureau, kinderarts en kinderfysio mij voorgegaan. Doe ik dan iets heel bijzonders? Ja en nee. Het

Ik ben nu, anno 2018, 16 jaar osteopaat in Haarlem en één van de meest gestelde vragen die ik krijg is "met welke klachten moet ik nou naar een osteopaat?". Ik heb een enorme hekel aan die vraag, want ik heb er geen eenvoudig antwoord op. Meestal val ik even stil, stamel ik wat en begin ik de hele lijst aan indicaties af te ratelen: hoofdpijn en migraine, nek/schouderpijn, rugpijn, buikpijn enzovoort, enzovoort. Vaak wil ik er volledigheidshalve de indicaties bij baby's en kinderen aan vastplakken maar tegen die tijd zie ik meestal (terecht) de blik op standje Ja,ja, staan. Tot ik me goed realiseerde dat ik eigenlijk gewoon de verkeerde vraag probeerde te beantwoorden. De juiste vraag is namelijk: "wanneer moet ik met mijn klachten naar de osteopaat". Op die vraag is namelijk een betrekkelijk simpel antwoord. U moet met uw klachten naar de osteopaat als ze niet vanzelf overgaan, andere therapieën niet werken en de arts niets kan vinden. Daarmee wil ik nie